Alice-Mary Talbot “Women and Mt. Athos: Insights from the Archives of the Holy Mountain.”

H Alice-Mary Talbot έχει πτυχίο κλασικών σπουδών από το Κολλέγιο Radcliffe και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές και διδακτορικό στο πανεπιστήμιο Columbia με ειδίκευση στη βυζαντινή και οθωμανική ιστορία. Δίδαξε επί πολλά έτη σε διάφορα κολλέγια της πολιτείας του Οχάιο, πριν αναλάβει το συντονισμό επιστημονικών έργων και άλλες διοικητικές θέσεις στο ερευνητικό κέντρο βυζαντινών σπουδών Dumbarton Oaks. Υπηρέτησε ως συντάκτρια του Oxford Dictionary of Byzantium, που κυκλοφόρησε το 1991, και ως συνεπικεφαλής, από το 1991 έως το 1997, του προγράμματος βάσης δεδομένων αγιογραφίας του Dumbarton Oaks. Στη διάρκεια των ετών 1997-2009 διετέλεσε διευθύντρια βυζαντινών σπουδών και επιμελήτρια του περιοδικού Dumbarton Oaks Papers. Μετά τη συνταξιοδότησή της έγινε επιμελήτρια της ελληνικής σειράς της μεσαιωνικής βιβλιοθήκης του Dumbarton Oaks, που κυκλοφόρησε πρόσφατα. Είναι, επίσης, πρόεδρος της Μεσαιωνικής Ακαδημίας της Αμερικής. Τα κύρια ερευνητικά της ενδιαφέροντα αφορούν στην αγιογραφία, το μοναχισμό και τη μελέτη των φύλων και έχει επιδοθεί κυρίως στην μετάφραση και έκδοση βυζαντινών κειμένων. Μεταξύ των σημαντικότερων δημοσιεύσεων της είναι τα: The Correspondence of Athanasius I, Patriarch of Constantinople (1975), Faith Healing in Byzantium (1983), Women and Religious Life in Byzantium (2001), and The History of Leo the Deacon (με τον Denis Sullivan). Σε συνεργασία με τους Denis Sullivan και Stamatina McGrath έχει ετοιμάσει μία νέα κριτική έκδοση και αγγλική μετάφραση του Βίου του Αγίου Βασιλείου του Νεώτερου, η οποία πρόκειται να δημοσιευθεί από το Dumbarton Oaks.

Μοιάζει ειρωνία το γεγονός ότι μπορεί κανείς να αντλήσει τόσες πολλές πληροφορίες για τη ζωή της γυναίκας στο Βυζάντιο από τα αρχεία του Αγίου Όρους, δεδομένου ότι η πρόσβαση σε αυτό ήταν πάντοτε απαγορευμένη για τις εκπροσώπους του γυναικείου φύλου. Αν και, εκτός ελαχιστών εξαιρέσεων, γυναίκες δεν πάτησαν ποτέ το πόδι τους στη χερσόνησο του Αγίου Όρους, τα αρχεία που φυλάσσονται σε αυτό αποκαλύπτουν ότι γυναίκες είχαν επαφή με τα μοναστήρια με διάφορους τρόπους. Μέσω των εγγράφων αυτών γνωρίζουμε διάφορους τύπους γυναικών -οι περισσότερες από αυτές ιδιοκτήτριες ακινήτων-, οι οποίες είτε πούλησαν είτε δώρησαν την περιουσία τους στα μοναστήρια της αθωνικής πολιτείας. Τα εν λόγω έγγραφα αποκαλύπτουν σημαντικές πληροφορίες για το νομικό και οικονομικό καθεστώς κάτω από το οποίο ζούσαν οι γυναίκες και, κυρίως, για τα δικαιώματα που είχαν αναφορικά με τη διαχείριση της προίκας τους. Πληροφορούμαστε, επίσης, ότι πολλές γυναίκες ορμώμενες από τη θρησκευτική τους πίστη έκαναν δωρεές στο Άγιο Όρος με αντάλλαγμα τις προσευχές των μοναχών για τη σωτηρία τους. Αν και δεν τους επιτρέπονταν να επισκεφθούν τα μοναστήρια, τους πρόσφερε ιδιαίτερη παρηγοριά η πεποίθηση ότι οι μοναχοί ήταν ισχυροί διαμεσολαβητές για τις ψυχές τους.

If you have trouble viewing this videocast, make sure your browser has Flash installed: Download Flash Player

This year the Gennadius Library would like to thank Lloyd E. Cotsen and Margit Cotsen for their generous support.