Η Γεννάδειος Βιβλιοθήκη απέκτησε πρόσφατα ένα εξαιρετικά σπάνιο βιβλίο με τίτλο ΨΑΛΤΗPION TOΥ ΘΕΙΟΥ ΔΑΒΙΔ. Πρόκειται για ένα ψαλτήριο που τυπώθηκε το 1584, πιθανά στη Βενετία από τον Giacomo Leoncini (fl. 1560-1589). Ο Leoncini είχε αποκτήσει τα τυπογραφικά στοιχεία του τυπογράφου Ανδρέα Κουνάδη (1480-1522), ενός Πατρινού εμπόρου και εκδότη που εγκαταστάθηκε στη Βενετία περίπου το 1520. Ο Κουνάδης εργάστηκε αρχικά ως μαθητευόμενος στο τυπογραφείο του Άλδου Μανούτιου, όπου γνώρισε τους αδελφούς da Sabbio. Ο Κουνάδης ένωσε τις δυνάμεις του με τον τυπογράφο Stefano da Sabbio και ίδρυσε ένα τυπογραφείο όπου το 1521 εκδόθηκε ένα ψαλτήριο. Μετά το θάνατο του Κουνάδη, ο εκδοτικός οίκος θα περάσει στα χέρια του πεθερού του Damiano di Santa Μαρία, ο οποίος σε συνεργασία με τους αδερφούς da Sabbio συνέχισε την εκδοτική παραγωγή του οίκου.

Ο Leoncini αγόρασε το τυπογραφικό υλικό (απόθεμα τυπογραφικών στοιχείων, ξυλογραφίες και μεταλλοτεχνίες) των Ανδρέα Κουνάδη και Damiano Santa Maria και απέκτησε προνόμια τυπογράφου γύρω στα 1560.  Εξέδωσε πολλά λειτουργικά βιβλία με ελληνικούς χαρακτήρες. Μάλιστα, από το 1584 έως το 1585 ήταν μέλος μιας συντεχνίας που ειδικευόταν στην παραγωγή ελληνικών λειτουργικών βιβλίων. Σύμφωνα με τον βιβλιογράφο Paolo Veneziani, ο Leoncini ήταν ο εκπρόσωπος της οικογένειας Gabiano στην Κωνσταντινούπολη. Το Ψαλτήριον του 1584 είναι πιθανότατα προϊόν μιας προσπάθειας του Leoncini, που φέρει όλα τα χαρακτηριστικά της ελληνικής τυπογραφίας στη Βενετία εκείνης της εποχής, αν και δεν υπάρχει συγκεκριμένη βιβλιογραφική επιβεβαίωση.

Το ψαλτήριο είναι τυπωμένο με μαύρο και κόκκινο μελάνι: οι βινιέτες, τα ξυλογραφημένα πρωτογράμματα και τα κοσμήματα είναι τυπωμένα με κόκκινο χρώμα. Ο τίτλος είναι τυπωμένος σε κόκκινο και μαύρο χρώμα και φέρει δύο αρχιτεκτονικά ξυλογραφημένα περιγράμματα που πλαισιώνουν μια ξυλογραφία του βασιλιά Δαβίδ, καθώς και μια ξυλογραφία με ερωτιδείς.

Το αντίγραφο της Γενναδείου είναι ένα ασυνήθιστα καλοδιατηρημένο δείγμα της ελληνικής λειτουργικής έκδοσης του τέλους του 16ου αιώνα. Φέρει την αυθεντική του δερμάτινη -με εμπίεστη διακόσμηση- βιβλιοδεσία πάνω σε ξύλινες πινακίδες, «alla greca». Ο βιβλιογράφος Θωμάς Παπαδόπουλος σημειώνει ότι μερικά από τα βιβλία του Leoncini είχαν βιβλιοδεσία που προοριζόταν για την ελληνική διασπορά στην περιοχή του Veneto, ενώ άλλα προορίζονταν για την αγορά της Κωνσταντινούπολης.

Σύμφωνα με τον παλαιοβιβλιοπώλη από όπου απέκτησε το βιβλίο η Γεννάδειος, και τα δύο επικολλημένα εσώφυλλα της βιβλιοδεσίας φαίνεται να φέρουν το ίδιο -μη καταγεγραμμένο- συγχωροχάρτι που εκδόθηκε την περίοδο που ήταν Πάπας ο Pius IV (1559-1565), και ίσως να σχετίζεται με την εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης στη Βενετία.

*Οι πληροφορίες αντλήθηκαν από τον παλαιοβιβλιοπώλη W. S. Cotter Rare Books, τη βάση δεδομένων CERL Thesaurus, τη βιβλιογραφία του Θωμά Παπαδόπουλου (Βιβλιογραφία 1466 ci. – 1800, εκδ.. 1984) και το έργο της Evro Layton The sixteenth century Greek book in Italy (1994).