Dr. Stella Chrysoulaki, Ephor, Ephorate of Antiquities of Piraeus, Western Attica, and the Islands, "The Cemetery at the Delta of Faliron"

Phaleron Delta – The archaic necropolis at the southern edge of the city
Phaleron necropolis is extended along the North-South axis in the area between Athens and Piraeus known as PhaleronAlipedon – a salty marshland -in the Ancient Greek Literature. Recurrent hydrogeological episodes were identified as well as traces of streams that turned occasionally the area into a coastal marshland.
Sofar have been excavated about ten acres (9.300square meters) though we estimate that the Necropolis occupies a greater area.
The cemetery gives us a terminus post quem the latest decade of 8th century B.C. while the last period of use is placed at the beginning of 5th century BC with main use identified at the Archaic period.
Most graves are found into sand between -0,40m – 1,20m below current sea level. Most of the 1500graves uncovered until now are burial pits and pots, while funeral pyres, stone-lined cist graves andlarnakes are also present along with a burial in a wooden coffin.
The archaeological context refers to a large scale cemetery used mainly by lower social groups. Nevertheless, exceptions are present, including burials with wealthy offerings, horse burials as well as individual and mass graves of men that they were executed.
Yet, the excavations on the site are ongoing.

To watch the lecture live, click here

Φαληρικό Δέλτα – Η αρχαϊκή νεκρόπολη στη νότια πλευρά της πόλης

Η νεκρόπολη του Φαλήρουεκτείνεται στον άξονα Β-Ν στην περιοχή ανάμεσα στην Αθήνα και τον Πειραιά, γνωστή από την Αρχαία Ελληνική Γραμματεία και ως Φαληρικό Αλίπεδο, ένα αλμυρό έλος. Στην περιοχή έχουν ανιχνευτεί αλλεπάλληλα υδρογεωλογικά επεισόδια, καθώς και ίχνη χειμάρρων που κάθε τόσο μετέτρεπαν την περιοχή σε παράκτιο έλος.
Μέχρι τώρα έχουν ανασκαφεί περίπου 9.300 τ.μ.  παρόλο που εκτιμούμε πως η Νεκρόπολη καταλάμβανε μεγαλύτερη έκταση.
Το ανώτατο χρονολογικό όριο χρήσης του νεκροταφείου τοποθετείται στην τελευταία δεκαετία του 8ου αιώνα π.Χ., ενώ η τελευταία χρήση του  τοποθετείται στην αρχή του 5ου αιώνα π.Χ και η κυρίως χρήση κατά την Αρχαϊκή περίοδο.
Οι περισσότεροι τάφοι βρέθηκαν σε αμμώδες στρώμα σε βάθος μεταξύ -0,40 μ – 1,20 μ κάτω από το σημερινό επίπεδο της θάλασσας. Οι περισσότερες από τις 1500 ταφές που έχουν αποκαλυφθεί είναι λακκοειδείς τάφοι και εγχυτρισμοί, ενώ βρέθηκαν επίσης ταφικές πυρές, κιβωτιόσχημοι τάφοι και λάρνακες, καθώς και μια ταφή μέσα σε ξύλινο φέρετρο.

Τα αρχαιολογικά "συμφραζόμενα" υποδεικνύουν ένα νεκροταφείο μεγάλης κλίμακας που χρησιμοποιούνταν  κυρίως από ομάδες χαμηλής κοινωνικής τάξης. Ωστόσο, υπάρχουν και εξαιρέσεις, όπως ταφές με πλούσια αναθήματα, ταφές αλόγων, καθώς και ατομικοί και μαζικοί τάφοι ανδρών που είχαν εκτελεσθεί.
Οι ανασκαφές στον χώρο βρίσκονται σε εξέλιξη.

Παρακολουθήστε την διάλεξη ζωντανά, ΕΔΩ